ගිය සතියේ මගේ නැගණියක ට (මගේ බිරිඳගේ) සිංහළ පන්තියේ පැවරූ වැඩයක් විය. එනම් ජනකතාචක් ගීත මය නාට්‍ය පිටපතක් ලෙස ලියාගෙන එන්න ට ය. ඇය ඉංගිරිසියෙන් ඉගෙන ගන්නා ළමයකු නිසා මෙය කරවා ගන්න ට මගෙන් උදව්වක් ඉල්ලුවා ය. මම, කතාව කියවා බලා මා දන්නා හැටියට පද පෙළක් ලියා දුන්නෙමි. පසුව එය මෙසේ තුරුදැල ට ද එක් කර අනෙකුන් හා බෙදා ගන්න ට ද සිතීමි.
මෙය පෙර රජ දවස ක වඩුවෙකු විසින් රජු ට කර දුන් කැටයම් වල ට ගෙවීමක් ලෙස අවවාදයක් ඉල්ලා එලද ඔවදනේ පිහිටෙන් තමන් හට වන්න ට තිබූ මහා විපතක් වලක්වා ගත් හැටි කියැවෙන අපූරු ජන කතාවකි. මෙහි ගැබ්ව ඇති හරය සහ පණිවිඩය වන්නේ "මිළ මුදල් සම්පත් කෙදින හෝ අපෙන් නැතිව යන බවත්, ජීවිතය ට වටිනා ඔවදන් අප දිවිය ට මිළ කළ නොහැකි සේවයක් ඉටු කරන බවත් ය."
කියවා බලා අදහස් ඇතොත් ලියා දක්වන්න ඇරයුම් කරමි.
පොතේ ගුරු:
බොහෝ ඉස්සර කාලෙක
ලංකාව නම් රටක
හද්ද පිටිසර ගමක
දක්‍ෂ වඩුවෙක් හිටිය කාලෙක
ලී යෙන් කළ දස්කම්
කැටයම් නොයෙක් විස්කම්
ලෙසින් මහ හාස්කම්
කරයි වඩුවා අනගි වඩු කම්
මුහුණ පුර සඳ මෙනි
නෙත් මැණික් කැට මෙනි
සුරඟන ට නොදෙවෙනි
'සඳවතී' නම් ඇගේ නම විණි
දිනක වුනි හරි වැඩක්
නොසිතූ ලෙසින් කිසිවෙක්
ආවා රජ අණක්
හිත ට දැණුනා මහ චකිතයක්
වඩුවා:
(වඩුවා සොවින් තැවෙමින් සිතයි)
එන්න ට කිව්වේ රජු මට කුමකට
දන්නේ නැහැ මම හිත මගෙ සලිතයි
සඳවති ගැන රජු සිත් ඇඳිලා වෙද?
මට මගෙ සඳවති යත් නැති වේවි ද?
යන්න ට වෙයි දින ගණනක් දුර දුර
ආපසු එන්න ට වෙන දින බොහො දුර
බිරිඳත් දරුවත් දමලා යන දුර
දුරලන්න ට හැකි වේවි ද දුක් දුර
(ශෝකයෙන් බිරිඳ සහ දරුවා දෙස බලා)
අකීකරු වෙන්න ට රජු ට
බැරිය මට කිසි ම විට
කිරිය යුතු වැඩය මට
නොදනිමී මම දැනට
(බිරිඳ දෙස හැරෙමින්)
මට හැඟෙන විලාසෙට
රජු ට සිත් පහළ වී ඇත නුඹට
අහෝ එය එසේ වේවි ද?
මට ඔබව අහිමි වේවි ද?
(දරුවාගේ හිස පිරිමදිමින්, දෙදනා ට ම සමු දෙමින්)
මම ගිහින් එන තුරා
ඉඳිනු මැන පරිස්සම් වෙලා
හුස්ම මගෙ ඇති තුරා
නුඹල දෙදනා රැදෙයි මගෙ සිත් පුරා
පොතේ ගුරු:
බිරිඳ සිහි වන්නේ
දරු ද සිහි වන්නේ
දින දින ගෙවෙන්නේ
කල්පයක් සේ ඔහු ට දැනුනේ
පුරා තුන් වසරක්
කලා කැටයම් රැසක්
ගමින් සිත් සුව හසක්
වඩුව වඩුකම් කලා සහසක්
රජු පැවරු පරිද්දෙන්
කැටයම් කලා ලීයෙන්
කාරිය නිමාවෙන්
යන්න කාලය උදා විය ඉන්
රජු පැමිණෙන්නේ
වඩුවා අමතමින්නේ
වාඩුව දෙමින්නේ
ඕන මොනවා දැයි අසන්නේ
රජු:
ප්‍රීතී ය වඩුව මට
කර ඇති ඔබේ වැඩ දැක
තුටු පඩුරු දෙන ලෙසට
අවැසි දේ කිම වේ ද කිව මට
පැවරූ වැඩය බොට
කර ඇති නිසා හොදට
අවවාදයක් හෝ මුදලකට
චාඩු ව ගෙවිය හැක ඉතිං මට
වඩුවා:
(මදක් කල්පනා කරමින්)
මුදලක් ගත්තොතින් මේ මා කළ වඩට
එය නැති වෙනව අපි කා බී ඇන්ද විට
මොනයම් දෙයක් ගෙන යා හැකි නම් දිගට
මුදල් නොවේ අවවාදය වේය මට
රජුගෙන් ඔවදනක් ගතයුතු යැයි සිතමි
මුදල් නොඉල්ලා ඉන්නට යැයි සිතමි
එය මහ වටින කරුණක් යැයි මම සිතමි
රජු දෙන ඔවදනත් ගෙන මම යමි සිතමි
(රජු ට වැඳ යටහත් පහත්ව තමා අවුරුදු තුනක් කළ ලී කැටයම් වල ට ගාස්තු ලෙස වටිනා අවවාදය ක් දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියේය)
පස්වහන් දහසක ට බුදු වේ රජතුමනි
සේවය කලේ ඔබ හට මා සිත තුටිනි
මා කල වැඩය වෙනුවෙන් මට රජතුමනි
දෙනුමැන ඔවදනක් දිවි සරු වෙන ලෙසිනි
(රජු ප්‍රීතියෙන් යුතුව මේ බුද්ධිමත් වඩුවා ගැන තවත් පැහැදී, ඉල්ලීම පරිදි "කනින් ඇසූවත් ඇසින් දුටුවත් අතට හසු වන තුරු විශ්වාස කරන්න එපා" යනුවෙන් ඔවදනක් තල්පතක ලියා වඩුවාට දුන් සේක)
පොතේ ගුරු:
පඩුරු ගෙන ප්‍රීතියෙන්
වඩුව නික්මෙයි හනිකයෙන්
යන ගමන් මඟ තොටින්
අසයි අඹුදරු විත්ති සතොටින්
මග යන අය කිසිත්
නොදන්නා බව කිය කිසිත්
වඩුව ගෙ හිතට කිසිත්
හිතා ගත නොහැකීය මේ කිසිත්
(මඟ තොට දී මිනිසුන්ගෙන් ලැබූ ආරංවි නිසා සිත කලබල වු වඩුවා නිවසට නොයෑමට සිතයි)
සැක සිතිනි වඩුව ට
ගියා යැයි අඹුව පිට
පැන ගියයි දරුව පිට
අහෝ යැයි ඔහු සිතිය පිට පිට
නොයන්න ට සිතා නිවසට
නැවතුනු විසල් ගසක් යට
ගෙන රජ පඩුර ඉවතට
කියව බැලුවා එයද නිකමට
(වඩුවා රජු දුන් ඔවදන ගෙන කියවා බලා කම්පා වී, කුමට සැක කරන්නෙමිද මා, ගොස් සැක හැර දැන ගනිමියි සිතා නැගිට නිවස කරා යන්න ට සැරසුනි)
වඩුවා :
කොතරම් සෙනෙහසින් සිටිය ද අප දෙදෙන
දරුවා සමඟ දුක සැප දෙක බෙදා ගෙන
මට සැක නැතේ මගේ අඹු දරු දෙදෙන ගැන
ගොස් මම බලමි මගෙ නිවසට කල් නොගෙන
(වඩුවා නික්මේ. නිවසේ දොරට තට්ටු කළ ද බිරිය දොර හැරියේ නැත. වඩුවා බිරිඳ අමතා "සොදුර මා හදුනන්නේ නැතිද? රජතුමා ළඟ සේවයට ගිය ඔබේ සැමියා මමයි. දොර අරින්න" යැයි හඬ අවදි කලේය.)
බිරිඳ :
මගේ සැමියා කිසි දිනකේ
එන්නෙ නෑ රෑ දෙගොඩ යාමෙ
ඔබ මගේ සැමියා නොවන්නේ
අරින්නෑ දොර කසිම විටකේ
(සොවින් බරවූ වඩුවා ගෙයි පිළේම නිදා ගත්තේය. මහ රෑ ගෙතුලින් පිරිමි හඬක් ඇසුණි. ඔහු මහා කලබලයකටත් කෝපයකටත් පත් විය. දොර කඩාගෙන ඇතුලට යන්න සිතූ නමුත් රජුගේ ඔවදන නැවත ගෙන කියවා ඉවසා එළි වෙන තුරු පිළේම නිදා හුන්නේය. උදෑසන බිරිඳ දොර හැරගෙන එළිය ට පැමිණ පිළේ සිටි සැමියා දැක, පුදුමයට පත්ව හඬන්නට පටන් ගත්තාය. පුතා ද අවදි වී සිටි අතර ඔහුට තාත්තා අඳුනා ගත නොහැකි වී සිටියේය."පුතේ මේ උඹේ තාත්තා", ඊයේ රෑ ඇහුනේ පුතාගේම කට හඬ බව ඔහුට තේරුණා. වඩුවා සියළු විස්තර බිරියටත් දරුවාටත් කියා සිටියා.)
පොතේ ගුරු:
පසුදින නැචත වඩුවා
රජු වෙත යන්න සිතුවා
දින කිහිපයක් ගෙව්වා
මාළිගය වෙත නැචත ආවා
ඔබා රජු ළඟ දණ
දොහොත් මුදුනට ගෙන
තුන් වරක් වදිමින
කිව්ව පල දුන් අයුරු ඔවදන
පැහැදී රජු මෙවිට
දුන්නා පඩුරු පිට පිට
තවත් ඔවදන් දී තුට ට
යැව්වයි වඩුව නැවත නිවසට
කතා චස්තුව නිමි
නමුත් අදහස නොනිමි
ඔවදන් රුවන් වැනි
හිතට ගනු ඔබ දිලෙයි වැනි මිණි
(සියල්ලෝ වේදිකාවෙන් නික්ම යති)
නිමි.
( මෙහි දී මා සමහර තැන්හී එළිවැට ගැන තැකීමක් නොකළෙමි. )
No comments:
Post a Comment